Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Για βιβλιοφάγους

Λοιπόν όπως είπα τελευταίως, θα παραθέτω τις εντυπώσεις μου για τα βιβλια που διαβάζω, διότι για κάποιους ίσως φανούν χρήσιμες. Με τον ίδιο τρόπο αναζητώ κι εγώ τα βιβλία που αγοράζω, αναζητώντας κριτικές και εντυπώσεις από αναγνώστες.
Πήρα τελευταία το  "Ο Λύκος της Μοναξιάς" της Χρυσηίδας Δημουλίδου που ήταν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Ομολογώ πως ανακάλυψα νωρίς τον δολοφόνο. Εντούτοις είναι ενα καλογραμμένο βιβλίο με ωραίες περιγραφές κι έντονα συναισθήματα. Σε γενικές γραμμές μια δολοφονία νεαρής γυναίκας στην Ελλάδα γίνεται η αιτία να συσχετιστεί η δολοφονία με μια άλλη που έγινε στο παρελθόν  στην Γερμανία.  Μια εκκολαπτόμενη δαιμόνια υπαστυνόμονος βρίσκει το τρόπο να συσχετίσει τες δυο δολοφονίες  από μια μικρή λεπτομέρεια και σιγά σιγά να φτάσει στο δολοφόνο, κινδυνεύοντας ακόμα και η ίδια.
Μετά από αυτό το βιβλίο πήρα αυτό της Μεταξίας Κράλλη "Μια φορά κι ένα καλοκαίρι". Μετά από τον ξαφνικό θάνατο του αδελφού και την νύφης της , μια νεαρή αρχαιολόγος με λαμπρή καριέρα στο εξωτερικό, αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα για να αναλάβει την φροντίδα των παιδιών του αδικοχαμένου ζεύγους. Συναντά εκεί τον εφηβικό της έρωτα που ήταν η αιτία να καταφύγει στο εξωτερικό με την υπόσχεση να μην ξαναπατήσει στην Ελλάδα.
Το βιβλίο κινείται στα νήματα του έρωτα, του χιουμορ και γενικά υπάρχει μεγάλη γκάμα συναισθημάτων. Είναι καλογραμμένο ...και ευχάριστο.
Και μετά ..."Στα χρόνια της ομίχλης" του Νικου Γουλια. Ένα ωραίο ιστορικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στη Χίο και Σύρο. Η καταστροφή της Χίου το 1822 οδήγησε τον Ισίδωρο και τις αδελφές του στη Σύρο οι οποίοι διασώθηκαν και μεταφέρθηκαν εκεί από ένα δαιμόνιο καραβοκύρη. Εκεί τα μεγάλωσε μια καθολική μοναχή με τη βοήθεια πάντα του Ψαριανού καραβοκύρη που τους έφερε στο νησί. Με την επιστροφή τους στη Χίο χρόνια αργότερα προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους με ότι απέμεινε όρθιο. Ο Ισίδωρος με το καράβι του όργωνε τις θάλασσες παίρνοντας μαζί του το Νικόλα, το γιο της αδελφής του. Χρόνια αργότερα ο Νικόλας ερωτεύεται παράφορα μια Συριανή οπτασία η οποία έμμελλε να 'ναι το φάντασμα της ζωής του.
Ένα ωραιότατο ιστορικό ταξίδι στα ταραγμένα χρονια του 19ου αι. με ζωηρές περιγραφές και χρώματα, μυρωδιες και θάλασσα..

Μην παραλείψετε βεβαίως οι βιβλιόφιλοι ιστορικών μυθιστορημάτων να πάρετε όπως είπα και σε παλαιότερη ανάρτησή μου το βιβλίο "Αγιοι Δαίμονες" του Καλπούζου....Μαγικό! 

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Σεξοκατασκευές και Σεξολύσεις

Έσιει τζαιρό που προσπαθώ να βρω λύσεις για το σεξουαλικό ζήτημα...
Ας πούμε όπως τες ευκολίες πληρωμής άμα έσιεις δάνειο, να πληρώνεις με δόσεις.
Εκάμαμε σε ούλους του τομείς τη ζωή μας εύκολη...όπως:
Βράζουμε το φαϊ στο φούρνο πχ...εν αφταίνουμε τη τσιμινιά όπως παλιά
Απλώνουμε τα ρούχα στες απλώστρες ...τζαι όι πας τα ττέλια τα υποβασταζόμενα με κάτσαρα..ή τελοσπαντων χρησιμοποιούμε το στεγνωτήριο
Δεν πλυννίσκουμε πλέον στην σκαφη τζαι να ανακατώνουμε τα ρούχα με το σκουπόξυλο ..αλλά βάλλουμε πλυντήριο τζ ετέλιωσε η υπόθεση
Δεν πααίννουμε στη τηλεόραση ν αλλάξουμε κανάλι αλλά έχουμε το "ρεμοκκκκκοντρο"
Που θέλω να καταλήξω..?
Έλα ντε?
Θέλω ή εν θέλω?
 Ιδού η ρόδος ιδού και το πήδημα (wtf?)?
Κουρτίνα 1 ....ή κουρτίνα 2...
Λαμβάνοντας υπόψη τες εμπειρίες μου καθώς και τες εμπειρίες που ακούω ποτζιή "ποάττε" εκατάληξα στο ότι τα αντρόγυνα εν σώννουν πιον για τα συζυγικά καθήκοντα. Μεν ακούτε τους αρσενικούς που φουμίζουνται...εν για να μεν ππέσει ο φούρνος να τους πλακώσει. Έτο πεντούν μούγιες τζαι πεντουν τους τζαι τζιήνες, (Όλοι εχουν δικαίωμα στις αερογαμίες)
Λλλιον η κούραση της δουλειάς, λλίον η κούραση των οικογενειακών υποχρεώσεων, λλίον το γήρας, η κλιμακτήριος, η ρουτίνα....φέρνουν το κορεσμό.
Φυσικά θέλεις ...κάποτε...σπάνια....αλλά εν σώννεις ρε παιδί μου. Εν τζαι είσαι τωρασινός....κάθε βήμα που κάμνεις ούλλα τρίζουν .Εν πράμα??
Σκέφτου  ρε παιδί μου να θέλεις...αλλά να μεν μπορεί ο εγκέφαλος σου να δώσει εντολή στο σιέρι σου να ταράξει, το πόι σου να μεινίσκει επιεικώς μονοτάξαρο (συγνώμη για το λεξιλογιο...εν για να κάμω ατμοσφαιρα) , η κκελλέ σου να νομίζεις εν βαρίδι του γερανου κλπ
Γι αυτό λοιπόν ...ναι ναι εσκέφτηκα ότι ένας γάντζος στο ταβάνι (να σώννει όμως) είναι πολλα αποτελεσματικός. Δίννεσαι τζιηπάνω.. ο αλλός κρατά τα ηνία , με το που τα τραβά πάεις πάνω , ξαπολά τα έρκεσαι κάτω (με το μαλακό όμως).....και όπως είπαμε "Ολοι έχουν δικαίωμα στιν αερογαμίες"
ΟΟΟΜΩΣ επειδή η τεχνολογία επροχώρησε μπορείς να το κάμεις με μοτέρ ..αυτοματισμοί και σου'πα μου ' πες ...κάτι όπως το ασανσερ ένα πράμα...να μεν κάμνουμε τζαι κόπο .εννε??
Έαν πάλι αγαπητέ αναγνώστη θέλεις να καταπολεμήσεις τη ρουτίνα ...πόσες φορές να τρώεις μες το πιάτο...πιάσε τζαι μια πιατέλλα σιόρ ...ή ενα σινί, μπορείς  να το κάμεις στο τραπέζι. Πώς??
Μα βεβαια το παμπλικ ρεζιλεϊσιον μπλοκμάρκετινγκ  θα σου δώσει κατευθυντήριες οδηγίες..
Πως είναι τα συρταρια μας στη κουζίνα που τζιυλουν έτσι ωραια μέσα έξω??? Σκέψου το γίνεται!
Μια κατασκευή που θα την τοποθετείς στο τραπεζι όποτε σου έρτει... Κατασκευή με ρόλους...όι του θεάτρου...συρταρωτή που θα απορροφά και τους κραδασμούς. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΗΝ το δοκιμάσετε σε τραπέζι  τυπου μπαμπού...ή τύπου αναδιπλουμενου.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο πάτωμα!!!
Αν θέλετε κάμνετε της τζαι μια λαβή για να την πηγαινοφέρνετε....τζαι ακομα ενα tip ..βάρτε ποτζιήνα τα μασκαραλικκοσιδερα που χουν οι γυναικολόγοι τζαι στηριζουν τα πόδκια των γεναικών.

Εν ξέρω κατά ποσο εν υλοποιήσιμες αυτές οι ιδέες... εννα περιμένω να μου πείτε για να πράξω τζ εγώ ανάλογα..να πιάσω copyrights  για τη πατέντα

Υ.Γ. 1: Άμα δείτε το ποστ της Μάνας http://mana-mia.blogspot.com/2013/01/blog-post_17.html
τζαι εν κρατείτε 50 σεντς για oral sex ...σας προτείνω να την τυλίξετε με πετσιν βρεμένο κατά προτίμηση τζιήνο που πλυνίσκουμε το αυτοκίνητο τζ εν ετσι γλοιώδες

Υ.Γ.2: Εάν το ταίρι σας θέλει να επιδοθείτε σε τζίηνο το άθλημα της αιδοιολειξίας 
τζαι ανακατσιάτε, τζαι είστε τζαι κκέλης  σας προτείνουμε να βάλλετε βαζελίνη στην φαλάκρα σας...το ίδιο ενει και να επιδοθείτε άφοα στο άθλημα

Υ.Γ.3. Συγνώμη για το εκτενέστατο ποστ...η Μάνα φταίει για ούλλα 

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Τι μου λαλείς βρα!!!!

Εμείς οι Κύπριοι είμαστε ρατσιστές ..και όι μόνο με τους ξένους ..αλλά και τους δικούς μας.

Τις προάλλες ήμουν στο απογευματινό μου μάθημα ...και  πετάσσεται η ροκόλα μορφωμένη δασκάλα μου ...και λέει ...." τούτα εν τα χρησιμοποιούμε στην κανονική γλώσσα, διότι τζαι στο σχολείο εν ελληνικά που μαθαίνουμε τζαι όι κυπριακά. Δηλαδή τούτα εν τα χωρκάτικα τούτης της γλώσσας...εν όπως τους Παφίτες που εν τους καταλαβεις τι λαλούν"
Περιττόν να πώ ότι ε...shiooo..καρίστηκα που τούτη τη δήλωση...διότι καταλάβω τα πάντα που λεν οι Παφίτες , αφού είμαι Παφίτισσα.
Ε ..έκρυψα εν έκαμα σχόλιο...λέω ας το πάρει το ποτάμι ρε παιδί μου.
Στο μάθημα τώρα μετά τις διακοπές...με ρωτά που τις περασα...και της λέω " Μα φυσικά στην Πάφο" .."Είσαι από Πάφο...? ενόμιζα μόνο ο άντρας σου ένει.." (Αν επρόσβαλεν τον άντρα μου  εν ήταν μεμπτό τάχα)
Και ....έπειτα στη διάρκεια του μαθήματος λέεει "εν όπως το χέλω που λαλούν οι Παφίτες.."
"Εν λαλούν χέλω οι Παφίτες " Εσιοκαρίστηκε τζιήνη όμως, διότι εκατάλαβε πως έκαμε γκάφα ..τζαι εμάσιετουν να τα κουκουλώσει...."Εθελα να πω που λαλουν οι Τήλλυροι"
"Η περιοχή Τηλλυρίας ανήκει στην επαρχία Λευκωσίας "
Και εν πάσει περιπτώσει ..ούτε χέλω λαλουν οι Παφίτες, ούτε εννα πάω στην Πάο , ούτε σιακατούρι. Το ρα λαλούμεν το ναι  που μάλλον φκαίνει που το "¨κυρά" ή στην χείριστη από το "γάρα"
Όπως επίσης το "ορή" που βγαίνει απ το "κόρη". Αφαιρούμε και το σ από λέξεις όπως "εννα δκιαβάω"
Φυσικά τούτα πλέον εν χρησιμοποιούνται καν...και λυπούμαι που χάνεται η τοπολαλιά μας. Όι μόνο εμάς και κάθε τόπου που προσπαθει τζαι τάχα μου να εκσυχρονιστεί ..
Και στην τελική διερωτούμαι ..οι Πίτσιλλοι που προς θεού εν έχω τίποτε μαζίν τους αλλά αναγκάζει με η Πιτσίλλα η δασκάλα να αναφερθώ σε τούτους που εν συντοπίτισσα τους..μιλούν καλλυττερα??
Τσιεκ ιτ  http://news.karpasha.com/index.php?option=com_content&view=article&id=4803%3A-18------&Itemid=110
Έτο τι είμαστε δηλαδη? Μια οτζιά τόπος τζαι κάμνουμε διακρίσεις...ε και τί έγινε που ο κάθε τόπος έχει τι διάλεκτο του? Εν ολόκληρη μαγεία τουτο ούλλο...αν ούλλοι εμιλούσαν το ίδιο  τζαι είχαν ίδια θέματα εν θα υπήρχε καμιά μαγεία...ούτε λόγος να επισκέπτεσαι τα γραφικά μας χωριά κ.λ.π
Όξα οι πόλεις μας εν καλλυτερες..λαλούν κάποιοι  " μα εγώ είμαι που τη Λευκωσία" ...πως λεμε " είμαι που το Παρίσι" ...ακριβώς το ίδιο
Δηλαδή τι είναι η Λευκωσία ?  Πόσοι εν βέροι Λευκωσιατες? Τζαι όσοι εγεννηθήκαν δαμε οι γονιοί τους είτε που εν πρόσφυγες ..είτε έφερεν τους η αστυφιλία κλπ... Το ίδιο τζαι οι άλλες πόλεις βέβαια.

Συγνώμη αν σας κούρασα ...αλλά καμια φορά τούτες οι αντιλήψεις που έχουν κυρίως οι νεοι μας με πνίγουν σε σημείο φιρμού. Αυτά!

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Χιονομαχίες ...

Στου Τροόδους την ολόασπρη ράχη
περπατά η Τάτσα μονάχη
Παθκιές αφήνει, στ'αφράτο χιόνι
ψοφισμένο χάμω, ένα τριζόνι

Α το καημένο το μικρό τριζόνι
ο τάφος του έμελλε, να'ναι στο χιόνι
Ακούω μακρώθεν, πολλές παγουριές
και διά μια βρώμα, από τιανιές

Τι ωραίο άσπρο τοπίο
εμάρκωσα που το πολλύ το κρύο
η μύξα μου γίνηκε σταλακτίτης
επιάστηκεν ο γέριμος, ο κολοταυρίτης

Η φάτσα μου φεύφκει στα ξαφνικά
μια χιονόμπαλα ...άσπρη..μου φακκά
αμέσως ένας πόλεμος, μια χιονομανία
ένα καρκασιαλλίκκι τζαι μια φασαρία

|"Τζαι τους τέσσερις εγιώ θα σας κάμω ζάφτι
στο κόλο σας θα σύρω ένα λιτρό νέφτι,
Θα λαλείτε ΄΄ημαρτον¨" τζαι "πλης παρέτα"
θα σας κολοσύρω ακόμα τζαι  με την κρέτα"
ΧΑ!

(Μια ευγενική προσφορά της Triplets Production LTD)