Ωδή στον άντρα

Γιατί επιάσετε τούντο φρικιαστικό θέμα με τον Άγιο Βαλεντίνο ούλλοι?
Εν τόσο ξεπερασμένο πια.....άσε τώρα με τη κρίση που εννα φαίνεται ακόμα ένα γεγονός του "Σαν Σήμερα".
Ε άλλο ? Έσιει μέρες να πούμε τίποτε ουσιαστικό, με νόημα, με βάθος, κάτι πνευματώδες.
Μα τι ωραία ησυχία... εννα αφήννω πιο συχνά τον άντρα μου να ξεπορτίζει(με την καλη έννοια). Ώσπου εν έσσω τζαι αππώνει τα μωρα πελλανίσκουν μας.

'Αντρα μου αντρούλη μου,
που είσαι που γυρίζεις
ίντα στέκια ζόρικα
ήβρες τζ αρμενίζεις
Φάε σουβλάκια πόλικα
φάε τζαι για μένα
πέρκι εν παγιάτικα
 πέρκι εν κρουσμένα
Ποννα ρτεις έσσω later
τζ εννάνι κλειωμένα
ήβρα σου τόπο honey μου
 εν κανονισμένα
Πας τη βεράντα πόξω
 έσιει ενάν σπιτούι
μεινίσκει ένα κάχλικο
μιτσί καφέ σιηλλούι
Τζιαμέ να μείνεις Τάτσαμαν
να σσσίξεις που το ψόφο
το get your pores stoupposaized
 που τον πολλη το βρώμο
Οϊ πελλε μου dont worry
 σίουρα i m kidding
ότι ώρα έρτεις
 αν θέλεις έμπα σπίτι
Κάμνε το όμως πιο συχνά
να πνάζει το βλατζιή μου
γιατί τζαι με τους τέσσερις
εφκέιν η ψυσιή μου

Χιονομαχίες ...

Στου Τροόδους την ολόασπρη ράχη
περπατά η Τάτσα μονάχη
Παθκιές αφήνει, στ'αφράτο χιόνι
ψοφισμένο χάμω, ένα τριζόνι

Α το καημένο το μικρό τριζόνι
ο τάφος του έμελλε, να'ναι στο χιόνι
Ακούω μακρώθεν, πολλές παγουριές
και διά μια βρώμα, από τιανιές

Τι ωραίο άσπρο τοπίο
εμάρκωσα που το πολλύ το κρύο
η μύξα μου γίνηκε σταλακτίτης
επιάστηκεν ο γέριμος, ο κολοταυρίτης

Η φάτσα μου φεύφκει στα ξαφνικά
μια χιονόμπαλα ...άσπρη..μου φακκά
αμέσως ένας πόλεμος, μια χιονομανία
ένα καρκασιαλλίκκι τζαι μια φασαρία

|"Τζαι τους τέσσερις εγιώ θα σας κάμω ζάφτι
στο κόλο σας θα σύρω ένα λιτρό νέφτι,
Θα λαλείτε ΄΄ημαρτον¨" τζαι "πλης παρέτα"
θα σας κολοσύρω ακόμα τζαι  με την κρέτα"
ΧΑ!

(Μια ευγενική προσφορά της Triplets Production LTD)

Μια φούντωση μια φλόγα....

Ρε παιδί μου τούτο το συναίσθημα που νιώθω την ώρα που κοντέφκω του χωρκού είναι ανεπανάληπτο
Δεν αντέχω πανω που 2 βδομάδες μακριά που το χωρκό μου...οι άλλοι πως τα καταφέρνουν τζαι ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους χωρίς κανένα αίσθημα απώλειας.

Την ώρα που έρκουμαι Πάφο ...τζιαμέ στην Πέτρα του Ρωμιού που θωρώ τΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΗ απεραντοσύνη, αννοίει η καρκιά μου όπως το μαρούλλι... όπως το τριαντάφυλλο, νιώθω ελεύθερη...νιώθω ατέλειωτη...να τολμήσω να πω αθάνατη?

Νιώθω πολλά τυχερή που έχω 2 χωρκά ουσιαστικά να πηαίνω, το δικό μου τζαι του αντρός μου. Τζαι τα μωρά μου εν τυχερά που χουν παππούδες στο χωριό, που θα παν διακοπές στο χωριό (ναι μάμμα εννα την καταλύσεις μόλις κλείσουν τα σχολεία). που θα κάμουν Χριστούγεννα και Πάσχα στο χωριό.

Ειμαι παραδοσιακή  χωρκάτα  αρέσκουν μου οι φλαούνες, τα λουκάνικα, τα φκιόρα μες τα βαρελια τα σιερένα, τα διπλοκάμπινα, οι ποϊνες, οι τσούρες, οι καραόλοι, τα σπίθκια με ξωπόρτι, με ξύλενα δοκάρκα, τα πιθάρκα, τα πιλά, τα χόρτα, οι όρνιθες, τα ακάμωτα, η χωρκάτικη διάλεκτος, ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής....Κάποτε πιστεύκω ότι είμαι παιδί του 1860..

Το πρόβλημα είναι ότι πολλα πράματα που κάμνω τωρά εν θα μπορούσα να τα κάμνω τότε...

Ας πούμε που ήταν να βρω ηλεκτρονικό τσιάρο τότε...τζαι άτε τζαι έβρισκα που ήταν να τον πίννω τζαι να μεν με φκάλουν στη μούττη του καννιού>?

Πως θα ΄'εκαμνα φραπέ ...τζαι που θα επάγωννα το νερό να κάμω παγάκια?? 

Που θα εφόρουν τες μποτες μου τες UGGS( immitation) μες τα πιλά?

Πως θα έμπαινα στο διαδίκτυο τζαι άτε τζαι έμπαινα ήταν να μιλώ με τη γειτόνισσα τη Παρασσιέφκα για τα νέα του χωρκού? Αν εμπήκαν τα ψουμιά? Αν μου φύλαξεν προζύμι?
(Ήταν να βάλλω τζαι ρεμαϊντερ στο φέϊσμπουκ για το πότε εν των ψυχών για να κάμω μνημόσυνο τζαι να θωρώ τον τζαιρό να ξέρω πότε εν θα βρέσιει για να  συνάξω τες ελιές, τα τεράτσια κλπ) .

Τζαι που να φορήσεις κροκς μες το μαχαλλα τζαι να μεν γενείς ρεζίλι?

Εσού αέρφι ίντα που λαλείς? Που σαι Παριζιάνα?? του ΎΨθωνα?

Οδοιπορικό στα όρη

Αχ πόσο τρελλαίνομαι για βροχές και καταιγίδες
καποιος  να μου σφίξει πλις,  νακκουρί τες βίδες

Θα φορήσω τες  μαύρες μου τες σέξι τες ποϊνες
παντελόνι της παραλλαγής όπως τες μολλοχίνες

Θα πιάσω τα ακάμωτα, τα λαγκάδια τζαι τα όρη
τζαι δικλώ ποτζιεί ποδά, μα πουν ' οι καραόλοι

Έφερα τη σίκλα μου τζαι μιαν καλάθα μιάλη
τζαι τη ματσούκα έχω την κάτω που τη μασκάλη

Κουρακώ πας τα ρασhιά τζαι μπαίνουν μου τ΄αγκάθκια
μα πελλετώ να δω καλα, Χριστέ μου Μανιτάρκαααα

Επιλογρίστικα παντού, εν τζαιρός να φύω
έσσω να πάω να λουθώ πριχού να αρρωστήω

Ειμαι στα Χαϊ α ι α ι α ι α ι μουυυυ

Πόσο βαριόμουνα εχθές
Σήμερα πως βαριέμαι
και γι' αύριο ανυπομονώ
και άλλω δεν κρατιέμαι

Πονώ ποτζιεί , πονώ ποδά
πονώ τζαι πολασέλα
το μόνο πράμα πο'ν γερό
εν τούτη η μασέλλα

Αγάπη που γινες μια μαϊρκα φασούλια
κάποτε μου φερνες μόνο ντελίβερι
Μα τωρά κανούν σε μόνο τα λουφκιά σου
αχ θεέ μου πόσο , πόσο τα νεκατσιώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω


(Απόσπασμα από τη συλλογή "Σε λένε το κορίτσι του Μάη")

Παραλήρημα

Αγαπητό μου  βλογκ,
σου γράφω πάλι από ανάγκη, η ώρα 6: 46 το δείλις
Ξέρεις, εποταξάρωσα πας το καναπέ ! Κάθομαι κανονικά..εν με βολεύκει...κάθομαι πλευρό εν με βολεύκει..αλλάζω πλευρό..εν βολεύκει..πληκτρολογώ ξαπλωτά..πονώ το ζινίσιη μου.
Εν ζωή τούτη??
Ξέρω ότι μόλις σηκωστώ που δαμέ θ'αρχίσει ένας αγώνας ανελέητος...μπάνιο οι μπόμπιρες, φαϊ για πόψε, φαϊ για αύριο, πλυντήρια και όλα τα συναφή.
Θέλω επειγόντως άδεια...εν ξέρω 'ντα χρώμα.
Θέλω να τζοιμηθώ ως τες 12 το πρωί...χωρίς να κατουρηθώ τζαι να χρειαστεί να σηκωστώ που το κρεβάτι...
Θέλω να πάω θάλασσα..
Θέλω να μπω σ΄ενα αεροπλάνο τζαι να πάω....χμμ...εν ξέρω κάπου που εννα σιη ακσιον
Θέλω να γελάσω απεριόριστα σε ρυθμούς ρεγκε
Θέλω να έχω ενέργεια τζαι να σώννω να κάμω τα πάντα.
Θέλω ...θελω...θελωωωω
ΕΝ ξέρω τζ εγώ τι ΄θέλω
Θέλω με...όπως ήμουν ..πριν 10 χρόνια

Αχ πόσο μου έλειψες

Λείπεις μου πόψε που λείπεις! Αν δεν έλειπες εν θα μου έλειπες και θα παρακαλούσα να λείπεις.
Έλειψες μου που την ώρα που πες ότι θα λείπεις.
Έλειψε μου το σούσιμο του κρεβαθκιού την ώρα που βήχεις.
Έλειψε μου το χασμουρητό σου μετά τες 8.
Έλειψε μου το επιμελώς καταχωνιασμένο στα άδυτα της αβύσσου της ψυχής σου, χιούμορ σου.
Έλειψες μου που εν είσαι δαμέ να σε πέρνουν τζαι να σε φέρνουν τα μωρά για να μεν πηαίννω εγώ.
Έλειψες μου που εν επήες να φέρεις γάλα τζαι ψωμί τζαι επήα εγώ.
Έλειψε μου που εν σε είδα να κρατάς ενα ζευκάρι κλάτσες τζαι να περιφέρεσαι μες το σπίτι ώσπου να αεριστούν τα πόδκια σου μετά το μπάνιο.
Έλειψε μου που εν εκλαππώθηκα πας τα παπούτσια σου τζαι εν εκλώτσησα καταλάθος τες παντόφλες σου πουκάτω που το κρεβάτι που ήταν μες τη μέση του τόπου.
Έλειψε μου που εν μου πιασες το πάρκιγκ.
Έλειψε μου το να σε δω να τρώεις 3 πορτοκάλια, 2 μαντορίνια τζαι 3 καρυδάκια μετά το φαϊ
Έλειψε μου να σε ακούω να μιλάς στο τηλέφωνο κάθε 5 λεπτά για τη δουλειά.
Έλειψε μου το ροχαλητό σου πας το καναπέ, στη καρέκλα, στο κρεβάτι, που τες 8.
Και τέλος το πιο σημαντικό... πως θα τζοιμηθώ χωρίς να βλέπω τη ράσιη σου?? Που θα βάλω τα πόδκια μου να βράσουν??Ααααα????
Ποιος θα με ξυπνήσει αύριο που εν θα σιει κανένα να φακκά τα αρμάρκα, το καθίκι της τουαλετας??
Ποιος θα πετάσσεται όπως τον άππαρο πας τα σκαλιά τζαι να ξυπνήσουν οι γειτόνοι??
Καρτερώ σε να 'ρτεις για να μου την σπάζουν τούτα ούλλα τζαι να μεν μου λείπουν...ως την επόμενη μέρα που θα λείπεις.

Πότε θα κάνει ξαστεριά

Δουλεύει συνεχώς, στη δουλειά στο σπίτι. Ξυπνά απ τις 530 κάθε μέρα και πρέπει να ντύσει  τρία παιδια που τους φωνάζει να ξυπνήσουν κι αυτά αρνιούνται πεισματικά.
Όταν επιτέλους καταφέρουν να βρεθούν στην κουζίνα για την καθιερωμένη γαλοποσία, τη διαδικασία διαμοιρασμού των σαντουιτς, τη διαδικασία φορέματος φουτερ, σάκκου, κασκόλ, γαντιών, κάμνει κουράγιο ..κουράγιο ..υπομονή να τα κάνουν όλα αυτά με το πάσο τους και χωρίς την αίσθηση του χρόνου. Σημειωτέον ότι πρέπει 645 να χουν ήδη φύγει απ το σπίτι για το σχολείο.
Όταν επιτέλους τους αφήνει στο σχολείο ξεκινά μια διαδρομή διάρκειας 30 έως 40 λεπτών για να πάει δουλειά, που έπρεπε να είχε φτάσει μισή ώρα πριν.
Σπάνια χρησιμοποιεί την άδεια της επειδή είναι λίγη και θέλει να την χρησιμοποιά για ότι προκύψει, πχ καμιά τράπεζα για πληρωμή λογαριασμών, καμιά αρρωστια μωρού ή οτιδηποτε άλλο.
Μετά από παρέλευση έξι μήνων αποφάσισε να πάει κομμωτήριο...ναι ..σκεφτείτε πως υπάρχουν άλλες που πάν μέχρι και 3 φορές τη βδομάδα. Έβαλε άδεια ..χαρούμενη που δεν θα ξυπνούσε στις 530 ...αλλά στις 0630 και θα 'χε μια μέρα για τον εαυτό της κι όχι για δουλειές.
Τα σημάδια φάνηκαν απ το πρωί...το ένα παιδί έκανε εμετό...Του λέει " Να σ αφήσω σπίτι γιατί αν δεν είσαι καλά στο σχολείο δεν θα μπορώ να σε πιάσω" και  ο λόγος ήταν διότι δεν γίνεται να ΄σαι σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο κάνοντας ανταυγιες στο κομμωτήριο και να φύγεις στα μισά. Το παιδί λέει "όχι δεν θέλω να χάσω την εκδρομή¨
Στο κομμωτήριο καθώς ήταν, τηλεφωνά η δασκάλα και λέει ότι είχε κάνει 6 φορές εμετό και το αλλο παιδι άρχισε κι αυτό να παραπονιέται.
Ευτυχώς τέλειωνε απ το κομμωτήριο εκείνη την ώρα και τους πήρε απ το σχολείο.
Φτάνοντας σπίτι πύκνωσαν τα συμπτώματα και για τα δυο παιδιά, με γκρίνιες. Αναγκαστικά έπρεπε να λήψει και την επόμενη...και δεν ξέρει ακόμα πόσο θα πάρει γιατι έχει ακόμα ένα παιδί που δεν κόλλησε.
Κάνοντας μια αναδρομή στο χρόνο αντιλαμβάνεται πως σχεδόν όσες φορές πήρε άδεια ...πάντα κάτι συνέβαινε.

Μαύρη Κουμέρα

Κουμέρα μαύρη τζαι μουττέ
του άντρα σου καμάρι
πε μας τζ'εμάς τι έκαμες
τζαι έγινες γομάρι

Ήσουν μαύρη τζαι παστή
 κρουσμένη ποκαλάμη
τι έγινε τζαι εβόρτεψες
τζαι έφκαλες τζαι νάμι

Ήσουν στρούφος λεύτερος
ζόρικο μουγιαννούι
τωρά που επαντρεύτηκες
έγινες καττούι

Έθελες μου παντρειές
μωρό να ναννουρίζεις
τωρά που τα κατάφερες
συνέχεια παουρίζεις

Στα καρναβάλια πόννα πας
μεν ντυθείς σα ρίφι
ντύθου αράπης κόρη μου
με κούσπο τζαι στελίφι

Ντύθου νύχτα αφέγγαρη,
για  κρουσμένη λάμπα
΄ξα λάστιχο της Μισιελέν
τζαι βάλε του τζαι στάμπα

Που ήσουν ψες Αγ.Βαλεντίνε?????

Αχ αυτή η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.... ήταν από τις πιο ωραίες της ζωής μου!!!
Ήρτα που τη δουλειά κατενθουσιασμένη....που επρόλαβα τζαι εμαϊρεψα που τη νύχτα τζαι είσιε ένα πιάτο σπιτικό φαϊ να φάω! Τι κι αν ήταν φατζιή!
Με ούλλη μου την όρεξη έκαμα κάποιες ετοιμασίες και για το βραδυνό αλλά και για το φαϊ της άλλης μέρας.  Μια έννοια  λλιόττερη!
Αργά το απογευματάκι πιάνω τα 2/3 του Λόχου και κατεβαίνω στο Jumbo, στο Τζιμπ κατά τον Γρουτομαχαλλά άλλως "του.ρκομαχαλλας".
Επήαμε για τα καρναβαλίστικα βέβαια του λόχου. Ο λόχος επαλάβωσε, έκατσε προσοχή τζαι ήταν έτοιμος για την επιλογή στολής προς κάλυψην, απόκρυψην και παραλλαγήν.
Τελικά ερίψαν μου ούλλα τα δεδομένα..σ'ετσι ηλικίες τα μωρά θέλουν να ντυθούν σουπερμαν, κορμίτες, βασίλισσες, πεταλλούδες και λοιπα. Ο υιός μου αγαπητός επέλεξεν μίαν στολήν φαντάσματος κι έθελεν και δοντια του δράκουλα ιμισh. H άλλη έθελεν να ντυθεί δκιαολούι με τζιέρατα κλπ. Ε η αλλη έλειπε ..έκαμα εγώ την επιλογή...μια γοργόνα .
Ηθέλαν τζαι περούκκες και άλλα αξεσουάρ, ευτυχώς αρκεστήκαν στες περούκκες. ((Στο μεταξύ ο Τάτσας άψεν τα κάρβουνα για να μας ψήσει το φαϊ που προετοίμασα πριν φύω κι έπιαννεν κάθε 5 λεπτά τηλέφωνο, για διευκρινίσεις.))
Τελοσπάντων, επήαμε στο ταμείο, μπροστά μου είχεν ένα κύριο κοντά στα 45-50 εν ήταν έλλην κυπριος, αγόρασε το λοιπόν ένα βρατζιή τεράστιο γυναικείο κι ένα στρινγκ. Και δερωτώμαι, το ένα εν τησ γεναικας και το άλλο της φιλενάδας???? Ή μηπώς ήθελε να κάμει αξιούθκια με τη γεναίκα ότι τάχα έφερε της εσώρουχα και να της δείξει πρώτα τη βράκα και να μείνει στήλη άλατος...
Εν πάσει περιπτώσει, ήρθαμεν στο σπίτι σώοι, χωρίς φράγκο στη τσέπη, το φαϊ ηταν έτοιμο.
Έγινε μια οχλαγωγία, έφκαλλεν ο ένας τη περούκκα εφόρεν την άλλος, εχαχχανιζαν, εφκάλλαν φωτογραφίες κλπ.
Τέλοσπαντων επήαν σιγά σιγά για ύπνο μετά το φαί και ησύχασεν ο τόπος. Τα πιτσουνάκια εμείναμε μόνοι μας, ο ενας επήρε την Κίκα να σιέσει, ο άλλος εσωζίαζε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας πάνω στο κρεβάτι.Έκαμνε διαλογισμό, σώννει να λουθεί?? ΄Η εννα ποτζοιμηθει σαν λούνετε...ιδού η απορία.
Μετά το σκουλούκιασμα της Κίκας επέστρεψα σπίτι, μπανιαρίσκουμε ..λαλώ ...ατζιαπίσσου εννα'σιη τίποτε πόψε?? Οξά???
Ώσπου να φκώ που τους καταρράκτες του Ντουζάρα , εδιαπίστωσα ότι τελικά εν ήθελα να σιη τίποτε πόψε..δηλαδή εψές διότι ενύσταζα θανατηφόρα...
Εξάπλωσα, έπιασα τζαι το σταυρόλεξο για να μεν διώ λάθος μηνύματα...διαθεσιμότητας!
Και ...ξάφνου ακούω τον γνώριμο ήχο ΧΡΡΡΡΡΚΡΤΣΚΤΣΣΡ ΟΥ ΟΥΥ χΡΡΣΣΗΗΚΡΤΣςΚΤΡΣ
Ξαπολώ τζαι εγώ τα σταυρόλεξα...τζαι έδωκα του ύπνου μες τα αφκιά.
Όι πέζουμε!!!

Ωδή στην Παρασκευή

Παρασκευούλα ζάχαρη παρασκευούλα  μέλιιιιι παρασκευούλα κρύο νερό που πίνουν οι αγγέλοι!!!
Και ναι κυρίες και κύριοι είναι Παρασκευή σήμερα. Η πιο ωραία μέρα της εβδομάδας
Τι ωραία να ξέρεις οτι αύριο θα τζοιμάσαι ως τες 9-10 , εκτός απροόπτου.
Ντα καλά! Αγκαλίτσα! Αγαπώ! Άσχετο.

Παρασκευή μου σ΄αγαπώ και σ' έχω στην καρδιά μου
μ' άνθρωπος είμαι κι εγώ έχω τα δικά μου.
Παρασκευή μου να 'σουνα πολλές φορές το χρόνο,
για να' μαι  αθκιασερή τες ζάμπες μου να απλώνω
Να κάθομαι στο καναπέ με 10 μαξιλάρες
να φκαίνουν που το στόμα μου ένα σωρό πελλάρες.
Να καμπανιάζω τη φωνή σαν σιερώνω ρούχα
να μου ζηλεύκει η Βανδή ακόμα τζαι η Κούκα.
Ιντα καλά, ίντα καλά είμαι πελλή τζαι λέσιην
τζαι στ'αλώνια η Φανού χαρκούμαι πως εσιέστην.
Βουράτε να βουρήσουμεν τζ'έπιαν μας ο βρώμος
για  να γλυτώσουμε τωρά πρέπει να φκούμε Τρόοδος

Περί Μαλακίας Λόγος

"Το μαλακίζεσθαι εστί φιλοσοφείν"
"Ουδείς αμαλάκιστος"
"Η μαλακία χρόνια δεν κοιτά"
¨Η μαλακία τέχνας κατεργάζεται"
"Πες κι εσύ μια μαλακία όλα είναι μια βλακεία"

"Χαιρετώ τα πλήθη,
που βυθίζονται στη λήθη,
έχουν ψηλά τον πήχη,
υψώνουνε τα τείχη,
μα έχουν αυτιά οι τοίχοι,
εκεί γράφονται οι μύθοι"

Τάτσας "Τα Άφαντα"

Πουρνό πουρνό μεσάνυχτα, πόξω πον' η βεράντα
δκιο κάττοι ενιαουρίζασιν, όι όπως πάντα
 εσηκώστην μου η τρίχα που κλαίαν σγιαν το πλάσμα,
τζαι που το φον μου τον πολλή άρκεψα το κλά(σ)μα


Εδκιέβασα ποτζί ποδά, αρώτουν τζαι γειτόνους, 
τζαι είπαν μου μεν σκιάζεσαι εκάμναν απογόνους.
Ενεκάτσιασα πολλά τ'αντερο μου εδίθην
μεν μ αρωτήσετε γιατί, ύστερα ελύθην

(Απόσπασμα από το έργο  "Ακούω, βλέπω, νιώθω Λουλλουπούθκια", το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας, η οποία θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της

 χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο "Τάτσα Τατσωμένου"

                         

         

Ανταν τζ' εφάνην η πρώτη ακτίνα του ήλιου 
τζ' αντάν τζ΄ αρκήνεψεν το ξυπνητήρι να λαγκουέρνει
έβαλα τες παουρκές να σηκωστούσιν ούλλοι


"Ανούτε πάνω ρόκολοι, ανούτε να νιφτείτε 
μεν πα τζαι καμμούν τα μμάθκια σας τζ' εν σώννετε να δείτε"


 Τζ' εσηκώστηκεν ο ρόκολος, ο γιόκας ο λεβέντης, 
εκνίστην, εποκνιάστηκε, μα πάλε πίσω ππέφτει.


"Σήκου οκνιαρόσιυλλε σήκου τζ΄ εννα αρκήσω
 μεν καμμάς τα μμάδκια σου γρύλλωστα μεν σε λύσω"


Σγιαν το σιεσμένο σηκώνεται, σγιαν το σιεσμένο πάει,
τζαι δκιο ππαλιές εν έτοιμος πρόγευμα να φάει.


¨Ανούτε πάνω κόρες μου, ανούτε μεν κτιτζιάσω
 τζαι πιάσει με το λάωμα τζαι να σας πασπαλιάσω"


Με 1000α ζόρκα σηκώνουνται τζαι σωζιάζουν ούλλες, 
εν  σγιαν μέσα στη θάλασσα αδέσποτες βαρκούλες  


Γιάλι γιάλι ξορτώννουσιν να συνακτούσιν κάτω
να πιούσιν το γαλούι τους να πάμεν πάρακατω.


Τζαι πίννουν το ρουφκιά ρουφκιά τζαι κάμνουν ώρες δέκα
τζαι πιάννει με ο πέλλαρος, γιατί να 'μαι γεναίκα.


Δώσμου θεέ μου υπομονή, να αντέξω τούντα κούτζια
αν συνεχίσει το φκιολί θα σύρνω μαουλούτζια


(Απόσπασμα από το έργο  "Η λάντα των κύκνων", το οποίο δεν βραβεύτηκε καθώς οι έγκριτοι κριτικοί θεώρησαν ότι δίνει λανθασμένα μηνύματα στις νέες και μέλλουσες μητέρες.

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΕΝ ΨΑΚΗ!

Έκατσα να πνάσω το τσάι μου να πιω

αμμά εν ξιλοπαούρα, αμάνα μου ριώ.

Γεμώνω με βραστό νερό τη φίλη τη πουγιόττα

μα τι να πρωτοβράσει..τα γέριμα.. έτσι λόττα

Έπρεπε οι βίζοι μας τζαι τα κολομέρκα 

να ΄χουσιν σωλήνες τζαι πάνω ρουπινέττα

Να βάλλεις το νερούι σου να βράζεις πόλασελα,

τζ'όι να παουρίζεις όπως τη κατσέλλα.